Στη φωτογραφία του 1929, ο Vladimir Zworykin παρουσιάζει στην Mildred Birt έναν τηλεοπτικό δέκτη όπου οι κινούμενες εικόνες προβάλλονται σε έναν καθρέφτη στο πάνω μέρος της ξύλινης καμπίνας. Αυτή ήταν μια πρώιμη μορφή της τηλεόρασης.
Στις 29 Ιουλίου του 1888 γεννήθηκε και στις 29 Ιουλίου του 1982 απεβίωσε ο Vladimir Kosma Zworykin, ρωσοαμερικανός φυσικός και μηχανικός ο οποίος συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της τηλεόρασης.
Τον ονομάζουν ο «Πατέρα της Τηλεόρασης».
Το 1938, μετά από 9 χρόνια προσπαθειών, κατοχυρώθηκε στον Zworykin η ευρεσιτεχνία για το εικονοσκόπιο. Ήταν το πρώτο εξάρτημα που χρησιμοποιήθηκε για την υλοποίηση της τηλεοπτικής κάμερας.
O Zworykin γεννήθηκε στην πόλη Murom της Ρωσίας και η ενασχόλησή του με τα ηλεκτρολογικά ξεκίνησε σε ηλικία μόλις εννέα ετών, επισκευάζοντας εξοπλισμό στις βάρκες του πατέρα του. Ο Zworykin σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Αγίας Πετρούπολης και εκεί είχε καθηγητή τον Boris Rosing τον οποίο και είχε βοηθήσει σε μια πειραματική εργασία σχετικά με το ηλεκτρικό τηλεσκόπιο (μετέπειτα τηλεόραση).
Οι σκέψεις των επιστημόνων για την αποστολή εικόνων μέσω καλωδίου είχαν «ξεκινήσει» από το 1839. Τα πρώτα μηχανικά τηλεοπτικά συστήματα, όπως ένα από αυτά που κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον Γερμανό Paul Nipkow το 1884, χρησιμοποιούσαν φωτοευαίσθητα υλικά για μια στοιχειώδη αποτύπωση εικόνων τα οποία ήταν τοποθετημένα πάνω σε έναν μηχανικό δίσκο.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 1897, ένας άλλος Γερμανός, ο Karl Braun, εφηύρε τον παλμογράφο (cathode ray oscilloscope).
Μέχρι τη στιγμή που ο Zworykin αποφοίτησε με πτυχία στην Ηλεκτρολογία (1912), είχε βοηθήσει τον Rosing στην ανάπτυξη (1907) και στην παρουσίαση (1910) ενός πρωτόγονου αλλά επιτυχημένου υβριδικού τηλεοπτικού συστήματος που χρησιμοποίησε τον μηχανικό δίσκο του Nipkow ως κάμερα και τον ηλεκτρονικό σωλήνα καθοδικών ακτίνων του Braun ως δέκτης του τηλεοπτικού σήματος.
Η Ρωσική Επανάσταση «διέκοψε» σύντομα τις έρευνες για βελτιώσεις στο παραπάνω συνδυαστικό σύστημα. Ο Rosing, συνεργάτης του Zworykin, εστάλη στην εξορία όπου και πέθανε.
Το 1912 ο Zworykin πήγε στο Παρίσι, όπου και ασχολήθηκε με τις ακτίνες Χ και το 1919 μετανάστευσε στις Η.Π.Α.
Εκεί και μια δεκαετία, εργάστηκε στα εργαστήρια του Westinghouse στο Pittsburgh. Το 1923, ο Zworykin κέρδισε το πρώτο του δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το τηλεοπτικό σύστημα. αλλά οι προϊστάμενοί του στο Westinghouse του είπαν να σταματήσει να σπαταλά το χρόνο του σε τέτοιες μη εφαρμόσιμες κατασκευές. Όμως ο Zworykin συνέχισε έργο του -σε ώρες εκτός εργασίας- και δημιούργησε τόσο το «κινησιοσκόπιο» (kinescope), έναν πιο εξελιγμένο καθοδικό σωλήνα εικόνων (cathode-ray picture tube) όσο και το «εικονοσκόπιο» το οποίο αποτέλεσε και το βασικό εξάρτημα για την υλοποίηση της τηλεοπτικής κάμερας.
Μέχρι το 1933 είχε κάνει αρκετές τροποποιήσεις και κατέθεσε εκ νέου αίτηση το 1935, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας παραχωρήθηκε τελικά το 1938.
Σχετικά με το εικονοσκόπιο:
Στις 20.12.1938 και έπειτα από 15 χρόνια προσπαθειών, κατοχυρώθηκε στον ΡωσοΑμερικανό μηχανικό και εφευρέτη Vladimir Zworykin η ευρεσιτεχνία για το εικονοσκόπιο, τα βασικά στοιχεία του οποίου διατηρήθηκαν στις τηλεοπτικές κάμερες των επόμενων δεκαετιών.
Ο Vladimir Zworykin είχε την ιδέα να προβάλει μια εικόνα σε μια ειδική πλάκα, η οποία ήταν καλυμμένη με μικροσκοπικές κουκκίδες μιας χημικής ουσίας που ήταν ευαίσθητη στο φως. Κατά μία έννοια, αυτό «χώρισε» την εικόνα σε χιλιάδες εικονοστοιχία ή «pixel». Στη συνέχεια, σάρωνε μια δέσμη ηλεκτρονίων στην όψη της πλάκας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη «φόρτιση» των pixels. Μετά τη σάρωση κάθε pixel διατηρούσε ένα ηλεκτρικό φορτίο, το οποίο στη συνέχεια τροφοδοτούσε την έξοδο της κάμερας. Με αυτόν τον τρόπο, μια οπτική εικόνα μετατράπηκε σε ηλεκτρικό σήμα χωρίς την ανάγκη βαριών, περιστρεφόμενων τροχών, όπως για παράδειγμα συνέβαινε στο δίσκο του Paul Nipkow. Υπήρξαν και άλλες προσπάθειες για την παραγωγή ενός εικονοσκόπιου, αλλά το μοντέλο του Zworykin ήταν πιο εύκολο στην κατασκευή και παρήγαγε μια πολύ καθαρή εικόνα.
Αν και υπήρξε διαμάχη μεταξύ του Philo Farnsworth, του Zworykin και της R.C.A. για πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας σχετικά με τις τεχνολογίες για την τηλεόραση, για το εικονοσκόπιο δεν υπήρχε διαφωνία για το ποιος το ανέπτυξε.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936, οι δύο κάμερες της Telefunken χρησιμοποιούσαν το εικονοσκόπιο (iconoscope) και η μια κάμερα Fernseh χρησιμοποιούσε το Image Dissector του Farnsworth.
Όταν οι καθημερινές τηλεοπτικές εκπομπές άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1940, το εικονοσκόπιο του Zworykin είχε πλέον ξεπεραστεί από νέα βελτιωμένα σχέδια. Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά του ήταν η ανάγκη για πολύ δυνατά φώτα στο τηλεοπτικό στούντιο, γεγονός που έκανε τα στούντιο πολύ ζεστά μέρη για να δουλέψουν οι ηθοποιοί. Ωστόσο, διατηρήθηκαν πολλές από τις βασικές έννοιες, όπως η χρήση μιας φωτοευαίσθητης πλάκας και η δέσμη ηλεκτρονίων σάρωσης.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος σταμάτησε ουσιαστικά τη διάδοση της τηλεόρασης: το 1946, υπήρχαν μόνο περίπου 7.000 τηλεοράσεις στα αμερικανικά σπίτια. Μέχρι το 1950, ωστόσο, ήταν 10.000.000. και οι περισσότεροι από αυτές, είτε κατασκευάζονται από την RCA είτε από άλλους κατασκευαστές οι οποίοι χρησιμοποίησαν την ίδια βασική τεχνολογία βασιζόμενοι στο μοντέλο του Zworykin του 1939.
Ο Zworykin απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 1982 στο Princeton, σε ηλικία 92 ετών.
#recall_memory #hellenicITmuseum #elmp #museum #technologymuseum #todayintechhistory #camera #tv #iconoscope #television #VladimirZworykin