Αριστερά: Μονάδα εξωτερικού σκληρού δίσκου της Control Data, Xωρητικότητα: 300MB, Χρονολογία: 1974

Δεξιά: Μονάδα εσωτερικού σκληρού δίσκου 40MB, Χρονολογία: 1986

Ο σκληρός δίσκος είναι ένα μέσο αποθήκευσης και ανάκτησης ψηφιακών δεδομένων που βρίσκεται στον υπολογιστή και αποτελείται από μία ή περισσότερες μαγνητικές επιφάνειες (platters). Αρχικά, ο σκληρός δίσκος εφευρέθηκε από προσωπικό της εταιρείας IBM το 1954 και έγινε διαθέσιμος για εμπορική χρήση δύο χρόνια αργότερα. Εκείνη η πρώτη υλοποίηση είχε χωρητικότητα αντίστοιχη των 3.75 εκατομμυρίων bytes, σε μια στοίβα 50 δίσκων. Ένας τυπικός σκληρός δίσκος αποτελείται από μια περιστρεφόμενη βάση, πάνω στην οποία τοποθετούνται οι κυκλικοί δίσκοι, στους οποίους αποθηκεύονται τα δεδομένα. Αυτοί οι δίσκοι είναι κατασκευασμένοι από ένα μη-μαγνητικό υλικό, συνήθως αλουμίνιο, ή γυαλί ή κεραμικό, και είναι επικαλυμμένοι με ένα λεπτό επίπεδο από μαγνητικό υλικό, το οποίο έχει επίστρωση από ανθρακόνημα, για προστασία. Οι δίσκοι που τοποθετούνται στη βάση της συσκευής περιστρέφονται σε ταχύτητες από 4.200 στροφές ανά λεπτό έως και 15.000 στροφές ανά λεπτό. Κατά την περιστροφή των δίσκων εγγράφονται και διαβάζονται οι πληροφορίες μέσω των κεφαλών οι οποίες κινούνται κατά μήκος της μαγνητικής επιφάνειας των δίσκων. Οι σκληροί δίσκοι αποτελούσαν μία ακριβή επιλογή αποθήκευσης δεδομένων στους πρώτους προσωπικούς υπολογιστές. Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι σκληροί δίσκοι περιλαμβάνονταν σε όλους τους υπολογιστές. Οι χωρητικότητες των σημερινών σκληρών δίσκων είναι πλέον των εκατοντάδων gigabytes και terabytes χωρητικότητες που ήταν «αδιανόητες» στην πρώιμη ιστορία των υπολογιστών.

On the left side of the photo: An internal hard disk drive by the Control Data company, Capacity: 300MB, Year: 1974

On the right side of the photo: An external hard disk, Capacity: 40MB, Year: 1986

A hard disk drive is a data storage device that retrieves digital data from a computer, using magnetic storage and one or more rigid rapidly rotating platters. The hard disk drive was originally invented by the IBM staff in 1954 and was released two years later. The first hard disk drive had a capacity of 3.75 million bytes of data on 50 large disks. A typical hard disk drive design consists of a spindle that holds flat circular disks, called platters, which hold the recorded data. The platters are made from a non-magnetic material, usually aluminum, glass, or ceramic. They are coated with a shallow layer of magnetic material with an outer layer of carbon for protection. These disks mounted on the base of the device rotate at speeds from 4,200 rpm to 15,000 rpm. Information is written to and read from a platter as it rotates past devices called read-and-write heads that are positioned to operate very close to the magnetic surface. Hard disks were an expensive option for storing data on the first personal computers. However, in the late 1980s, hard drives were included in all computers. Today hard drives are measured in terms of gigabytes and terabytes, rather than megabytes – an amount of data that would have been almost unimaginable in the early history of computers.