Το μοναδικό στο είδος του στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Πραγματοποιήθηκε η πρώτη κλήση από ένα «κινητό» τηλέφωνο

Δηλαδή μπαμπά, θα πάμε βόλτα με το αμάξι και θα μπορέσουμε πάρουμε τηλέφωνο την μαμά για να την ρωτήσουμε εάν είναι έτοιμες οι τηγανητές πατάτες;;;

Στα πιο πρακτικά: Πάγιο 213 ευρώ. Περίπου 6 ευρώ η κλήση. 80 κιλά στον πορτμπαγκάζ και για να μιλήσουμε θα έπρεπε να κρατάμε συνεχώς πατημένο ένα κουμπί.

Στις 17 Ιουνίου 1946, ένας οδηγός στο Σεντ Λούις σήκωσε το ακουστικό, επέλεξε με το καντράν τον αριθμό, τηλεφώνησε και «μίλησε» με την ιστορία.

Στη παρακάτω φωτογραφία ένας υπάλληλος της εταιρείας Southwestern Bell, έκανε μια δοκιμαστική κλήση λίγους μήνες πριν δοθεί σε λειτουργία η υπηρεσία. (1946)

A Southwestern Bell foreman testing mobile telephone service, St. Louis, 1946 (Courtesy AT&T Archives and History Center.)

Ήταν η πρώτη κλήση κινητής τηλεφωνίας, που πραγματοποιήθηκε μέσω ενός συστήματος της Southwestern Bell, μιας εκ των θυγατρικών εταιρειών της Αμερικανικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών AT&T.

Η τηλεφωνική επικοινωνία δεν ήταν αμφίδρομη, διότι κατά τη διάρκεια της κλήσης, ο χρήστης πάτησε ένα κουμπί στο ακουστικό για να μιλήσει και το άφησε όταν ήθελε να ακούσει το συνομιλητή του. Δηλαδή όπως λειτουργεί μια συσκευή ασυρμάτου.

Η συσκευή ζύγιζε ογδόντα κιλά, καταλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος του πορτμπαγκάζ ενός οχήματος και αντλούσε τόση ισχύ που πολλές φορές έκανε τους προβολείς του αυτοκίνητου να χαμηλώσουν. Τα ηλεκτρονικά συστήματα της συσκευής κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούσαν λυχνίες κενού.

Το κόστος για την χρήση της υπηρεσίας ήταν 15$ (224$) το μήνα, συν τριάντα (4,5$) έως σαράντα σεντς (6$) ανά τοπική κλήση. Οι τιμές στην παρένθεση είναι του 2022.

Για περισσότερο από μια δεκαετία μια ομάδα μηχανικών, ανάμεσα σε αυτούς οι Alton Dickieson και D. Mitchell από την ερευνητική μονάδα της AT&T, Bell Labs και ο HI Romnes από τη θυγατρική της AT&T, Western Electric, είχαν εργαστεί για την δημιουργία ενός ασύρματου συστήματος πραγματοποίησής τηλεφωνικών κλήσεων.

Μέχρι το 1948, η ασύρματη τηλεφωνική υπηρεσία ήταν διαθέσιμη σε σχεδόν εκατό πόλεις των Η.Π.Α. καθώς και σε κάποιους επιλεγμένους αυτοκινητόδρομους. Οι πρώτοι πελάτες ήταν επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, εταιρείες που είχαν στόλους οχημάτων (φορτηγών, κ.α.).

Και μονό το γεγονός ότι η πελατειακή βάση αποτελούνταν από 5.000 πελάτες, οι οποίοι πραγματοποιήσουν περισσότερες από 30.000 κλήσεις εβδομαδιαίως, ήταν πρωτόγνωρο για τα τεχνολογικά δεδομένα της τότε εποχής.

Εκείνο το ασύρματο δίκτυο μπορούσε να διαχειριστεί -εκ κατασκευής- έναν μικρό όγκο κλήσεων, διότι για την κάλυψη μιας πολύ μεγάλης περιοχής υπήρχε μόνο ένας πομπός και τα διαθέσιμα κανάλια επικοινωνίας ήταν περιορισμένα. Αντίστοιχα λίγοι ήταν και οι δέκτες.
Έτσι το πολύ έως τρεις συνδρομητές θα μπορούσαν να πραγματοποιούν κλήσεις ταυτόχρονα σε οποιαδήποτε πόλη χρησιμοποιώντας τον μοναδικό πομπό που τους εξυπηρετούσε. Επιπλέον η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών FCC (Η.Π.Α) είχε διαθέσει πολύ λίγο φάσμα για αυτού του είδους της τηλεπικοινωνίες.

Το 1965 δημιουργήθηκες ένα βελτιωμένο σύστημα, γνωστό ως IMPS το οποίο σε συνδυασμό με μια μικρή αύξηση στο τηλεπικοινωνιακό φάσμα, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των καναλιών διαθέσιμων καναλιών επικοινωνίας και επομένως περισσότερες κλήσεις συνδρομητών που μπορούσαν να γίνουν ταυτόχρονα.
Το σημαντικότερο όμως πλεονέκτημα του νέου -τότε- συστήματος ασύρματης τηλεφωνικής επικοινωνίας, ήταν η κατάργηση του κουμπιού push-to-talk, οπότε οι κλήσεις ήταν αμφίδρομες μιας και ο κάθε συνομιλητής δεν χρειάζονταν να πατήσει κάποιο κουμπί όταν έπαυε την ομιλία του για να ακούσει τον άλλον.

Ωστόσο και στην στη περίπτωση του IMPS, η χωρητικότητα παρέμεινε περιορισμένη και για αυτό οι υπεύθυνοι του Bell System επέλεξαν να παρέχουν τις υπηρεσίες του συστήματος σε 40.000 συνδρομητές. Για παράδειγμα, 2.000 συνδρομητές στη Νέα Υόρκη μοιράζονταν μόλις δώδεκα κανάλια και συνήθως περίμεναν τριάντα λεπτά για να πραγματοποιήσουν μια κλήση!

Υπήρχε μια μακρά λίστα αναμονής για πελάτες που ήθελαν να γίνουν συνδρομητές στο IMPS, όμως τεχνικά ήταν αδύνατον να τους ικανοποιήσουν τότε. Σε κάθε περίπτωση αυτή η ζήτηση άρχισε να δείχνει ότι για να μεγαλώσει αυτή η αγορά, θα έπρεπε να δημιουργηθεί μια πιο εξελιγμένη τεχνολογία.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Amos Joel (εργαζόμενος στα Bell Labs) και η ομάδα του εργαζόντουσαν για ένα σύστημα με αυτόματη εναλλαγή της κλήσης από το ένα κύτταρο στο άλλο (από την μια κεραία στην άλλη). Το 1971, η AT&T υπέβαλε την πρότασή της στην FCC σχετικά με ένα αναλογικό κυψελοειδές τηλεφωνικό σύστημα, το οποίο θα λειτουργούσε από την AT&T στο φάσμα που θα της εκχωρούσε η FCC.

Η εταιρεία AT&T θεωρούσε το άνωθεν σύστημα ασύρματης τηλεφωνικής επικοινωνίας, ως τον καλύτερο τρόπο παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών για οχήματα.

Η AT&T μοιράστηκε την ιδέα της για το νέο σύστημα με την εταιρεία Motorola, μιας και ο εξοπλισμός των αυτοκινήτων για το ασύρματο τηλεφωνικό σύστημα της κατασκευαζόταν από τη Motorola.

Ωστόσο η Motorola την εποχή εκείνη απολάμβανε μεγάλη κερδοφορία από την παροχή συστημάτων για την επικοινωνία μεταξύ οχημάτων, Radio Common Carrier (RCC), με χρήση για παράδειγμα στα ταξί.

Η Motorola φοβόταν ότι ένα κυψελοειδές σύστημα υπό τον έλεγχο της AT&T θα σήμαινε το τέλος των συστημάτων που κατασκεύαζε για Radio Common Carrier, επομένως θα επηρέαζε τα κέρδη της.

Έτσι, η Motorola έκανε δύο πράγματα – έπεισε τους πελάτες των υπηρεσιών RCC να συνεργαστούν με τη Motorola και να υποστηρίξουν ενώπιον της FCC ότι το νέο φάσμα και η τεχνολογία ασύρματης τηλεφωνικής επικοινωνίας δεν θα έπρεπε να είναι αποκλειστικότητα της AT&T. Δεύτερον, ανέθεσε σε μια ομάδα να εργαστεί για την ανάπτυξη ενός ασύρματου τηλέφωνο το οποίο θα μπορούσε να κρατηθεί στο χέρι. Η ομάδα αυτή βρισκόταν, υπό τη διεύθυνση του τότε αντιπροέδρου της εταιρείας, του Marty Cooper.

Τον Απρίλιο του 1973, η ομάδα του Cooper κατασκεύασε το πρώτο πραγματικό κινητό τηλέφωνο στον κόσμο. Ζύγιζε 1,28 κιλά και η επαναφορτιζόμενη μπαταρία του ήταν καλή μόνο για περίπου 30 λεπτά κλήσης!

Θα ολοκληρώσουμε την ιστορία της κινητής τηλεφωνίας σε αυτό το κομβικό σημείο, το οποίο καθόρισε και την εξέλιξη τόσο των κυψελοτών δικτύων, όσο και του κινητού τηλεφώνου όπως το γνωρίζουμε και χρησιμοποιούμε έως σήμερα.

Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που παρουσιάζει τις υπηρεσίες ασύρματης επικοινωνίας στα τέλη της δεκαετίας του 1940

 

 

#recall_memory #hellenicITmuseum #elmp #museum #technologymuseum #todayintechhistory #mobilephone #cellphone #history

Πηγή κειμένου

Πηγή εικόνας

Post a comment