Στις 7 Μαρτίου του 1918, στην πόλη Osaka της Ιαπωνίας, ο Matsushita μετακόμισε από τη μικρή κατοικία του σε ένα μεγαλύτερο διώροφο σπίτι και ίδρυσε την Matsushita Electric Housewares Manufacturing Works. Το προσωπικό της νεοσυσταθείσας εταιρείας απαρτιζόταν από τρία άτομα: τον Konosuke Matsushita, την Mumeno Matsushita (η σύζυγός του) και τον αδελφό της Toshio lue.
Σε εκείνο το σπίτι, μετέτρεψαν τα τρία δωμάτια του ισογείου, σε εργαστήριο και εγκατέστησαν δύο χειροκίνητες πρέσες. Παρόλο που η παραγωγή ξεκίνησε με πλάκες μόνωσης για ανεμιστήρες, ο Matsushita ήταν πεπεισμένος ότι υπήρχε μια τεράστια ανεκμετάλλευτη αγορά για εύχρηστα και υψηλής ποιότητας οικιακά ηλεκτρικά φωτιστικά. Τα φωτιστικά πωλήθηκαν αρχικά μέσω ενός καταστήματος χονδρικής, αλλά αυτή η συμφωνία κατέρρευσε, όταν οι πωλήσεις μειώθηκαν λόγω της μεγάλης μείωσης των τιμών από άλλους κατασκευαστές. Ωστόσο, ο Matsushita στράφηκε προς τους χονδρέμπορους και έτσι οι πωλήσεις αυξήθηκαν και πάλι.
Ο Matsushita δούλευε έως αργά το βράδυ, βελτιώνοντας τα σχέδια των προϊόντων που θα κυκλοφορούσαν στην αγορά. Τα δύο πρώτα εμπορικά προϊόντα της εταιρείας ήταν ένα μονό και ένα διπλό βύσμα σύνδεσης. Τα βύσματα ήταν κατασκευασμένα από ρητίνη και ο σχεδιασμός τους ήταν καινοτόμος για εκείνη την εποχή. Ιδέες, όπως η ανακύκλωση των μεταλλικών βιδωτών τμημάτων των χρησιμοποιημένων λαμπτήρων, εφαρμόστηκαν σε αυτά τα προϊόντα (δείτε την μια άκρη των βυσμάτων). Αυτά τα δύο προϊόντα, ήταν υψηλότερης ποιότητας από τα αντίστοιχα των ανταγωνιστών και ήταν 30% έως 50% φθηνότερα. Μέχρι το τέλος του 1918, η εταιρεία απασχολούσε 20 άτομα.
Ο Matsushita ήταν μπροστά από την εποχή του και όσον αφορά τη διαχείριση των εργαζομένων. Το 1920, η μόλις δύο ετών εταιρεία του, είχε 28 υπαλλήλους. Σκέφθηκε και δημιούργησε αυτό που ονόμασε «Hoichi Kai», το οποίο μεταφράζεται σε «one-step society». Η βασική ιδέα ήταν να είναι ενωμένοι και χαρούμενοι οι υπάλληλοί του, γι’ αυτό και διοργάνωνε γι’ αυτούς διάφορες ψυχαγωγικές και αθλητικές δραστηριότητες.
Μια άλλη τακτική στη διοίκηση του Matsushita, ήταν η διαφάνεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, η διατήρηση των εργαζομένων ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα στην Ιαπωνία, καταρχάς λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων και στη συνέχεια λόγω της οικονομικής ύφεσης. Η φιλοσοφία του Matsushita βασιζόταν στην εμπιστοσύνη και γι’ αυτό είχε αποφασίσει να μοιράζεται εμπορικά μυστικά ακόμα και με τους νέους υπαλλήλους του, σε μια προσπάθειά του να «χτίσει» εμπιστοσύνη σε όλα τα επίπεδα της εταιρείας του. Μέχρι το τέλος του 1922, η εταιρεία είχε 50 υπαλλήλους και ένα νέο εργοστάσιο.
Στα τέλη αυτής της δεκαετίας, λόγω της οικονομικής κατάστασης της τότε εποχής, είχε μείνει αδιάθετο πολύ μεγάλο απόθεμα και έτσι ο Matsushita, είχε ανακοινώσει την απόφασή του να «μειώσει την παραγωγή κατά το ήμισυ… αλλά… να μην απολύσει ούτε έναν υπάλληλο». Συγκεκριμένα, είχε δηλώσει: «Θα μειώσουμε κατά το ήμισυ την παραγωγή όχι με την απόλυση εργαζομένων, αλλά με την εργασία τους μόνο μισές ημέρες. Θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τους ίδιους μισθούς που λαμβάνουν τώρα, αλλά δεν δίνονται άδειες. Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν το καλύτερο δυνατό για να πουλήσουν το απόθεμα». Το σχέδιο του λειτούργησε, σύμφωνα με τις πηγές της Panasonic.
Περίπου αυτή την περίοδο, η εταιρεία επέκτεινε τις δραστηριότητές της και άρχισε να παράγει σίδερα και ραδιόφωνα. Την ίδια εποχή, ο Matsushita ως ένας γνήσιος οραματιστής, πρότεινε επίσης ένα σχέδιο 250 ετών για την εταιρεία, χωρισμένο σε 10 περιόδους των 25 ετών. Από αυτές τις 25ετίες, τα 10 χρόνια θα αφορούσαν τη δημιουργία και την ανάπτυξη σχεδίων/στόχων, τα επόμενα 10 χρόνια την ενεργή φάση αυτών και τα επόμενα 5 χρόνια την τελική φάση υλοποίησής τους. «Η αποστολή ενός κατασκευαστή είναι να δημιουργήσει υλική αφθονία παρέχοντας αγαθά τόσο σε μεγάλες ποσότητες όσο και σε φθηνές τιμές, όπως το νερό της βρύσης», είχε δηλώσει εν μέσω της Παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης του 1929.
Ο Matsushita πρότεινε την ενσωμάτωση ηλεκτρικών κινητήρων στις συσκευές του και έτσι η Panasonic παρήγαγε τον πρώτο ηλεκτρικό κινητήρα της, το 1934. Το 1935, όλες οι μικρότερες εταιρείες που είχαν δημιουργηθεί για την κατασκευή των προϊόντων της μητρικής εταιρείας, ενσωματώθηκαν σε μια, με το όνομα Matsushita Electric Industrial Co. Την εποχή εκείνη απασχολούνταν 3.500 άτομα, τα οποία παρήγαγαν περίπου 600 διαφορετικά προϊόντα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το προαναφερθέν, ήταν το επίσημο όνομα της εταιρείας μέχρι το 2008 όταν και μετονομάσθει σε Panasonic Corporation, παρότι για δεκαετίες ήταν ήδη γνωστή ως Panasonic και για αρκετά χρόνια το χρησιμοποιούσε ανεπίσημα και η ίδια.
Το 1927, η εταιρεία είχε υιοθετήσει το εμπορικό σήμα «National» για έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα. Το 1955, η εταιρεία άρχισε να χρησιμοποιεί την επωνυμία «PanaSonic» σε προϊόντα όπως ηχεία και λάμπες που εξήγαγε. Τότε ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το εμπορικό σήμα «Panasonic». Επίσης το 1965, η εταιρεία άρχισε να χρησιμοποιεί το εμπορικό σήμα «Technics» για προϊόντα ήχου.
Τη δεκαετία του 1930 η εταιρεία είχε δημιουργήσει εγκαταστάσεις για την κατάρτιση των υπαλλήλων της. Το 1936, επέκτεινε τις μηνιαίες άδειες των υπαλλήλων, από δύο σε τέσσερεις ημέρες. Δύο ημέρες ήταν για αναψυχή, πρότεινε, ενώ οι άλλες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για εκπαίδευση «self study».
Το 1937, η εταιρεία ξεκίνησε να παρέχει υγειονομική περίθαλψη στο προσωπικό της και για να το πετύχει αυτό, ίδρυσε τον Σύνδεσμο Ασφάλισης και Υγείας και το 1940 κατασκεύασε το Νοσοκομείο Matsushita.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε «αφήσει» ανεπηρέαστες και τις επιχειρήσεις, έτσι και η εταιρεία του Matsushita παρήγαγε στρατιωτικό εξοπλισμό για να μπορέσει να αντέξει οικονομικά. Συγκεκριμένα, κατασκεύασε 56 ξύλινα πλοία και 3 ξύλινα αεροσκάφη, τα οποία βεβαίως απέκλιναν υπερβολικά από την τεχνογνωσία της εταιρείας. Ως αποτέλεσμα του πολέμου, η εταιρεία έχασε 32 εργοστάσια και γραφεία στην Ιαπωνία, καθώς και πολλά στο εξωτερικό. Η κυβέρνηση της Ιαπωνίας δεν μπορούσε να πληρώσει τους προμηθευτές της και για αυτό η εταιρεία αγωνίστηκε για να μην πτωχεύσει, μπαίνοντας στη διαδικασία να παράγει τροχούς και προκατασκευασμένα ξύλινα σπίτια.
Μετά τον πόλεμο, η Matsushita, διασπάστηκε σε MEI και MEW με κρατική εντολή. Έπειτα, επανενώθηκε με το όνομα Keiretsu και άρχισε να τροφοδοτεί την Ιαπωνία με ραδιόφωνα και συσκευές, καθώς και ποδήλατα. Ο γαμπρός του Konosuke Matsushita, ο Toshio Iue, ίδρυσε την Sanyo ως μια εταιρεία κατασκευής εξαρτημάτων. Η Sanyo τα επόμενα χρόνια μεγάλωσε και είχε γίνει ανταγωνιστής της Matsushita, όμως έπειτα από δεκαετίες, το 2009 εξαγοράστηκε από την Panasonic.
Από το 1945 έως το 1959, η εταιρεία άρχισε να παράγει κινητήρες πλυντηρίων, μονόχρωμες τηλεοράσεις, ψυγεία, ραδιόφωνα, παρασκευαστές ρυζιού, μαγνητόφωνα και οικιακά κλιματιστικά. Η εταιρεία άρχισε επίσης να επεκτείνεται παγκοσμίως τη δεκαετία του 1950.
Ο Konosuke Matsushita αποσύρθηκε το 1961 και ο γαμπρός του, Masaharu Matsushita, έγινε πρόεδρος. Στη δεκαετία του 1960, η εταιρεία θέσπισε την πενθήμερη εργασία, καθώς και μια νέα δομή μισθών κατά την οποία η αμοιβή καθορίζεται από τη θέση και όχι από την παλαιότητα του εργαζομένου.
Η εταιρεία ξεπέρασε και τις οικονομικές δυσκολίες, που είχαν προκύψει από την πετρελαϊκή κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Konosuke Matsushita πέθανε στις 27 Απριλίου 1989, σε ηλικία 94 ετών.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2009, η Panasonic Corporation απέκτησε το 50.2% της Sanyo, έναντι 400 δισεκατομμυρίων γιεν (€3.3 δισεκατομμύρια), κάνοντας την Sanyo θυγατρική της Panasonic. Τον Απρίλιο του 2011, η Sanyo έγινε εξ ολοκλήρου θυγατρική της Panasonic, με τα περιουσιακά της στοιχεία να είναι ενσωματωμένα στο χαρτοφυλάκιο της τελευταίας.
Το 2013, η Panasonic χωρίστηκε σε τέσσερις εταιρείες με βάση τα τέσσερα κύρια επιχειρηματικά της τμήματα: συσκευές, οικολογικές λύσεις, δίκτυα AVC και αυτοκίνητα και βιομηχανικά συστήματα. Τον Ιούλιο του 2014, η Panasonic ανακοίνωσε ότι θα επένδυε περισσότερα από 250 δισεκατομμύρια δολάρια στο υπό κατασκευή εργοστάσιο μπαταριών Gigafactory (2016) της Tesla Motors. Η Panasonic παρέχει τις μπαταρίες για τα μοντέλα Tesla S, X και 3.
Η εταιρεία συνεργάστηκε, επίσης, με την πόλη του Denver στις Η.Π.Α. για την εφαρμογή έξυπνων τεχνολογιών πόλης που σχετίζονται με την ενεργειακή απόδοση, τη σύνδεση στο διαδίκτυο, τις μεταφορές και άλλα.
Τον Μάρτιο του 2017, η εταιρεία ανέφερε ότι απασχολούσε 257.533 άτομα. Τo 10ετές πλάνο της εταιρείας περιλαμβάνει την ενασχόλησή της με ποικίλες αναπτυσσόμενες τεχνολογίες, από το Internet of Things και τη ρομποτική μέχρι και την ενέργεια.
#recall_memory #hellenicITmuseum #elmp #museum #technologymuseum #todayintechhistory #panasonic #Matsushita