Στις 21.12.1956 ο Eugene Polley, κατέθεσε αίτημα ευρεσιτεχνίας για το τηλεχειριστήριο με το όνομα «remote control», μια συσκευή που μοιάζει με φακό αλλά τελικά μας «έσωσε» από τα πέρα-δώθε! Στη εικόνα της ανάρτησης μπορείτε να δείτε το Flash-matic, το πρώτο ασύρματο τηλεχειριστήριο.
Το πρώτο ενσύρματο τηλεχειριστήριο τηλεόρασης κατασκευάστηκε από την αμερικανική εταιρεία Zenith Electronics (πλέον ανήκει στην LG Electronics) το 1951 και ονομάστηκε «Lazy-bone».
Στη συνέχεια, το 1955, ο σχεδιαστής Polley, που εργαζόταν για τη Zenith εφηύρε το πρώτο ασύρματο τηλεχειριστήριο στον κόσμο, το οποίο είχε το εμπορικό όνομα Flash-matic.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Polley εστάλη από την εταιρεία Zenith στον στρατό των Η.Π.Α. για να εργαστεί σε οπλικά συστήματα και ραντάρ ανίχνευσης πλοίων.
Μετά τον πόλεμο, καθώς οι τηλεοράσεις είχαν αρχίσει να «εισέρχονται» στα σπίτια των Αμερικανών, ο πρόεδρος της εταιρείας Zenith, Eugene F. McDonald, σκεφτόταν ότι το τηλεοπτικό κοινό δυσανασχετούσε με τις διαφημίσεις και έψαχνε έναν τρόπο για να μπορούν να χαμηλώνουν τον ήχο χωρίς να σηκώνονται από εκεί που καθόντουσαν.
Ο McDonald μετέφερε στους μηχανικούς της εταιρείας αυτή τη σκέψη και τους ζήτησε να φτιάξουν μια τέτοιου είδους συσκευή. Έτσι έγινε πραγματικότητα το πρώτο χειριστήριο τηλεόρασης!
Αυτό το ασύρματο χειριστήριο ονομάστηκε Lazy Bones και παρουσιάστηκε από την εταιρεία Zenith το 1950. Ωστόσο, είχε ένα μειονέκτημα: ένα καλώδιο που συνέδεε το χειριστήριο με την τηλεόραση και πολλές φορές οι χρήστες του σκόνταφταν.
Ο McDonald ανέθεσε στον Polley να κατασκευάσει ένα ασύρματο τηλεχειριστήριο και έτσι δημιουργήθηκε το Flash-Matic! Η συσκευή χειρός εξέπεμπε μια ορατή δέσμη φωτός, την οποία οι χρήστες «στόχευαν» προς την τηλεόραση.
Πάνω στην οθόνη ήταν τοποθετημένο ένα ειδικό λεπτό φίλτρο το οποίο ήταν χωρισμένο σε κελιά. Έτσι ο χρήστης ανάλογα σε ποιο κελί στόχευε με το ασύρματο τηλεχειριστήριο του, εκτελούνταν και μια διαφορετική λειτουργία. Για παράδειγμα, στοχεύοντας σε ένα κελί άλλαζε το κανάλι προς τα «πάνω», ένα άλλο άλλαξε το κανάλι προς τα «κάτω», ένα τρίτο σταματούσε τον ήχο και το τέταρτο ενεργοποιούσε και απενεργοποίησε την τηλεόραση.
Παρότι πρωτοποριακό το Flash-Matic, είχε ένα μειονέκτημα. Όταν το φίλτρο που ήταν εγκατεστημένο στην τηλεόραση το χτυπούσε το φως του ήλιου, τότε ήταν πολύ πιθανό να επιλεγεί κάποια λειτουργία, π.χ. αν ο ήλιος «έπεφτε» στο σημείο του φίλτρου που ήταν ρυθμισμένο για να αλλάζει κανάλι, τότε η τηλεόραση άλλαζε κανάλι! Επίσης οι θεατές θα έπρεπε να θυμούνται ποια γωνία της οθόνης έλεγχε ποια λειτουργία.
Σε κάθε περίπτωση, η συσκευή αποδείχθηκε δημοφιλής: κατά τον πρώτο και μοναδικό χρόνο κυκλοφορίας της, πουλήθηκαν 30.000 σετ Flash-Matic.
Τα επόμενα χρόνια ένας άλλος μηχανικός της Zenith, ο Robert Adler, βελτίωσε τη συσκευή του Polley καθιστώντας την ικανή να ανταποκρίνεται στον ήχο αντί στο φως. Το τηλεχειριστήριο του Adler, ονομαζόταν Space Command, χρησιμοποιούσε ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας που δεν ακούγονταν από το ανθρώπινο αυτί. Η συσκευή αυτή κυκλοφόρησε το 1956 και ήταν πραγματικά μια βελτιωμένη εκδοχή σε σχέση με το πρώτο ασύρματο τηλεχειριστήριο. Ως μειονέκτημα της, μπορούσε να θεωρηθεί το γεγονός ότι μπορούσε να «μπερδευτεί» από διάφορους εξωτερικούς ήχους, στην επιλογή των λειτουργιών της.
Από εκείνη τη χρονιά έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν τα τηλεχειριστήρια υπερύθρων έγιναν στάνταρ στις τηλεοράσεις, είχαν πωληθεί περισσότερα από εννέα εκατομμύρια σετ Space Command.
Εδώ μπορείτε να δείτε το έγγραφο σχετικά με την ευρεσιτεχνία του remote control.
#recall_memory #hellenicITmuseum #elmp #museum #technologymuseum #todayintechhistory #EugenePolley #Lazybone #FlashMatic #EugenePolley